De vrees en de bezorgdheid zijn een normaal onderdeel — zelfs essentieel — van het leven. Zij bereiden ons op gevaar voor, dat tot fysiologische veranderingen leidt die ons om effectief aan een bedreiging toelaten te antwoorden. De vrees is zeer ongecompliceerd. Het doet zich in antwoord op direct gevaar voor, zodat is het onverwacht, gewoonlijk zeer intens, en beperkt tot de dichtbije situatie. Uw reactie op de vrees, zoals het springen uit de weg van een tegemoetkomende auto, lost snel de situatie op.

Zowel verzenden de vrees als de bezorgdheid signalen door het lichaam die alle systemen voor mogelijk gevaar voorbereiden. De hormonen, zoals adrenaline en catecholamine, worden vrijgegeven in wat „strijd of vlucht“ reactie genoemd geworden is. De plotselinge verhoging van hormoonniveaus versnelt het hart en verhoogt de hoeveelheid bloed dat wordt gepompt. Tezelfdertijd halen de spieren aan, verhogend de capaciteit van het individu om van gevaar te vechten of te vluchten. De intensiteit van deze fysiologische reacties vari�ërt al naar gelang de ernst van de gebeurtenis of dacht dat gevonkt de emotie, de sterkte van de de vrees of bezorgdheid van het individu, en zijn of haar vroegere ervaring en genetische makeup.

Terwijl zowel de vrees als de bezorgdheid een ontwakenreactie kunnen veroorzaken, divergeren hun andere gevolgen. De zeer intense vrees dient soms het lichaam „bevriezen“ om het tegen kwaad te beschermen, veroorzakend weinig of geen verandering in harttarief en blokkerend de impuls om zich te bewegen. In bezorgdheid, leiden de fysieke veranderingen die door ontwaken worden veroorzaakt tot een tweede stadium duidelijk door gedachte patronen zoals zorg, ontzetting, en geestelijk speelt van bezorgdheid-wekkende gebeurtenissen over.

De efficiënte behandelingen voor bezorgdheidswanorde zijn beschikbaar, en het onderzoek brengt nieuwe, betere therapie op die de meeste mensen met bezorgdheidswanorde kan helpen het productieve, vervullende leven leiden. Als u denkt hebt u een bezorgdheidswanorde, zou u informatie en behandeling moeten verkrijgen.

De psychofarmacologie, de behandeling van psychiatrische wanorde en de emotionele nood met medicijn, hebben zich in de loop van de laatste vijftig jaar ontwikkeld, aangezien ons begrip van de werkingen van de hersenen in verfijning is gestegen. Wanneer het medicijn voor geestelijke en emotionele ziekte wordt voorgeschreven, het frequentste doel is het chemische evenwicht binnen de hersenen te herstellen, daardoor herstellend evenwicht aan het volledige systeem. Bepaalde drugs functioneren om bepaalde symptomen, zoals te richten wanneer de kalmerende middelen voor slapeloosheid worden voorgeschreven. De medicijnen kunnen aan langzame ziekteprocessen, zoals werken wanneer het anti-oxyderend worden gebruikt om Alzheimer te behandelen. Nog controleren andere drugs het hunkeren naar en houden ander problematisch gedrag, zoals genomen aan controlealcoholisme in bedwang.

Het medicijn is het nuttigst wanneer er duidelijke wanorde of, soms, een specifiek doelsymptoom voor een bepaalde drug zijn. Gewoonlijk, een patroon van symptomen punt aan een specifieke chemische onevenwichtigheid. Wanneer een onevenwichtigheid door het wanordelijke gedrag van een persoon en emotionele staat, medicijncentra op het wijzigen van de sterkte van het signaal of het weer aanpassen van het saldo onder hen duidelijk lijkt.

De deskundigen hebben nog om met de worteloorzaak van bezorgdheidswanorde akkoord te gaan. In feite, staan de meesten toe dat verscheidene factoren bij het werk in elk geval kunnen zijn.

De biochemische theorie stelt voor dat de biologische onevenwichtigheid, misschien onder de neurotransmitters in de hersenen, de primaire oorzaak van bezorgdheidswanorde kan zijn. In één studie de onderzoekers konden namelijk een paniekaanval eenvoudig teweegbrengen in sommige mensen door bepaalde chemische producten te gieten. Vele wetenschappers betrokken bij bezorgdheidsonderzoek debatteren nu dat de verbeterende biochemische onevenwichtigheid met medicijn het eerste doel van behandeling zou moeten zijn. Andere studies suggereren dat de biochemische veranderingen ook door de psychologische en gedragsveranderingen kunnen worden bereikt die door psychotherapy worden veroorzaakt.

De psychoanalytische theorie stelt dat de bezorgdheid uit onbewust conflict stamt dat van ongemak of nood tijdens kinderjaren het gevolg is. Zodra de bron van de bezorgdheid wordt geïdentificeerde, kan het worden geëlimineerdi door het onderliggende conflict op te lossen. Nochtans, vinden de meeste studies dat de mensen met bezorgdheidswanorde uit stabiele huizen komen, met kinderjarenachtergronden gelijkend op die van mensen zonder bezorgdheidswanorde.

1. Herinner dat hoewel uw gevoel en symptomen zeer bang makend zijn, zij niet gevaarlijk of schadelijk zijn. 2. Begrijp dat wat u ervaart een overdrijving van uw normale lichamelijke te beklemtonen reacties is. 3. Bestrijd uw gevoel niet of probeer om hen weg te wensen. Meer bent u bereid om hen onder ogen te zien, minder intens zullen zij worden. 4. Voeg niet aan uw paniek toe door over wat „te denken“ zou kunnen gebeuren. 5. Verblijf in het heden. Het bericht wat werkelijk aan u gebeurt in tegenstelling tot wat u denkt zou kunnen gebeuren. 6. Etiketteer uw vreesniveau van nul tot 10 en let op het uitgaan en verslaan. Bericht dat het niet bij zeer op hoog niveau voor meer dan een paar seconden blijft. 7. Wanneer de vrees begint teweeg te brengen „wat als“ het denken, nadruk en een eenvoudige en handelbare taak zoals het tellen achteruit van 100 door threes of het breken van een rubberband op uw pols uitvoeren. 8. Bericht dat wanneer u ophoudt toevoegend angstaanjagende gedachten aan uw vrees, het begint langzaam te verdwijnen. 9. Wanneer de vrees komt, verwacht en keur het goed. Wacht en geef het tijd om zonder het lopen vanaf het over te gaan. 10. Trots ben van de vooruitgang u, boekt en over hoe goed denkt u van mening zult zijn wanneer u dit keer slaagt.

De gedeprimeerde mensen zullen neer droevig, of „,“ schijnen of kunnen niet kunnen van hun normale activiteiten genieten. Zij kunnen geen eetlust hebben en gewicht (hoewel sommige mensen meer en aanwinstengewicht wanneer gedeprimeerd eten) verliezen. Zij kunnen teveel of te weinig slapen, moeilijkheid hebben die naar slaap, slaap rusteloos gaat, of zeer vroeg in de ochtend wekken. Zij kunnen van schuldig, waardeloos, of hopeloos het voelen spreken; zij kunnen energie niet hebben of zijn jumpy en geageerd. Zij kunnen over het doden van denken en kunnen een zelfmoordpoging zelfs maken. Sommige gedeprimeerde mensen hebben waanideeën (valse, vaste ideeën) over armoede, ziekte, of sinfulness die met hun depressie verwant zijn. Vaak is het gevoel van depressie slechter in een bepaalde tijd van dag, bijvoorbeeld, elke ochtend of elke avond.

Hoewel de bezorgdheidswanorde verscheidene verschillende vormen neemt, neigen bepaalde algemene symptomen om in allemaal te verschijnen. Wanneer het bespreken van hun voorwaarde, melden de mensen met bezorgdheidswanorde vaak het volgende: - koude/klame handen - diarree - dizziness - droge mond - snelle impuls - moeheid - jitteriness - stuk in de keel - spierpijnen - verdoofdheid/het tintelen van handen, voeten, of ander lichaamsdeel - rennend of verpletterend hart - snelle ademhaling - shakiness die - zweet - spanning die - beeft - verstoorde maag

Het gevoel verbonden aan bezorgdheid omvat ongeduld, apprehensiveness, geprikkeldheid, en verminderde capaciteit zich te concentreren. De mensen die aan bezorgdheid lijden kunnen zich ook ongerust maken, om geen bepaalde reden, dat slecht iets aan zich of hun gehouden van degenen gaat gebeuren. De individuen met bezorgdheidswanorde kunnen dergelijke verklaringen afleggen zoals: - I dacht altijd ik enkel worrier was, maar ik zou me over dingen voor dagen, aan het punt ongerust maken waar ik niet zelfs kon slapen. - Ik had een zeer sterk gevoel van dreigend noodlot, als verloor ik controle op een extreme manier. - Ik werd altijd ongerust gemaakt dat als ik bepaalde dingen niet deed, mijn ouders gingen sterven. - Ik voelde alsof mijn hart ging exploderen, en ik kon niet kalmeren.

De symptomen van deze wanorde zijn vaak mild, en zich mengen niet in het werk of sociale situaties. Als de symptomen streng zijn, echter, kunnen zij dagelijkse activiteiten onderbreken. Omdat de mensen met algemene bezorgdheidswanorde vaak een andere fysieke of emotionele wanorde, zoals depressie hebben, is er veel geleerd debat geweest over de vraag of bezorgdheids er wanorde op zijn bestaat. Maar de recente studies wijzen erop dat er werkelijk zulk een wanorde is, en dat het door diagnose en behandeling kan worden geholpen. De symptomen van algemene bezorgdheidswanorde beginnen gewoonlijk in de jeugd en kunnen voor decennia onbehandeld gaan. Nochtans, neigen zij om met leeftijd te verminderen. Één studie vond dat slechts 3 percent van gevallen van algemene bezorgdheidswanorde in die 65 en over begon. Het probleem is gemeenschappelijker onder vrouwen dan mannen en loopt vaak in families.

De wanorde van de bezorgdheid is verrassend frequent, en beïnvloedt meer Amerikanen dan een andere emotionele wanorde. Zij zijn gemeenschappelijker dan depressie, manic depressie, of misbruik van alcohol en andere substanties. Volgens de Amerikaanse Psychiatrische Vereniging, terwijl de depressieve wanorde één persoon in 20 beïnvloedt, lijdt één in 12 aan een bezorgdheidswanorde. Omdat de consumenten en de artsen op bezorgdheidswanorde dan andere emotionele problemen minder afgestemd zijn, gaat deze wanorde vaak niet erkend. Dit is ongelukkig, omdat de meeste gevallen van bezorgdheid kunnen met succes worden behandeld. In feite, wordt de bezorgdheidswanorde beschouwd als van alle emotionele problemen het meest te behandelen.

De belangrijke depressie, het soort depressie dat het waarschijnlijkst van behandeling met medicijnen zal profiteren, is meer dan enkel de „blauw.„Het is een voorwaarde die 2 weken of meer, duurt en zich in de capaciteit van een persoon mengt om dagelijkse taken te dragen en van activiteiten te genieten die eerder genoegen brachten. De depressie wordt geassoci�ërd met het abnormale functioneren van de hersenen. Een interactie tussen genetische tendens en het levensgeschiedenis schijnt om de gedeprimeerde kans te bepalen van een persoon om te worden. De episoden van depressie kunnen door spanning, moeilijke het levensgebeurtenissen, bijwerkingen van medicijnen, of medicijn/substantieterugtrekking, of zelfs virale besmettingen worden teweeggebracht die de hersenen kunnen beïnvloeden.

Het dieet kan ook een beklaagde zijn. De gemeenschappelijkste dieetovertreders zijn cafeïne en cafeïne-als substanties die in koffie, thee, en vele frisdranken wordt gevonden. In gevoelige individuen, kan jitteriness die door cafeïne wordt gestort paniekniveaus bereiken. In zeldzame gevallen, kunnen de extreme vitaminedeficiënties ook tot bezorgdheid leiden.

De bezorgdheid verbonden aan het nemen of het beëindigen medicijnen en andere substanties kan gewoonlijk gemakkelijk worden verlicht zodra de oorzaak wordt erkend. Het is daarom essentieel om uw arts van een volledige verlaging van uw geneesmiddelen — met inbegrip van producten over de toonbank — en van uw het eten en het drinken gewoonten te voorzien.

De de het beheerstechnieken en meditatie van de spanning kunnen u helpen om te kalmeren en de gevolgen van therapie te verbeteren, hoewel er tot hiertoe geen wetenschappelijk bewijsmateriaal is om de waarde van deze „wellness“ benaderingen van terugwinning van bezorgdheidswanorde te steunen. Er is inleidend bewijsmateriaal dat de aërobe oefening van waarde kan zijn, en het is geweten dat de cafeïne, de ongeoorloofde drugs, en zelfs sommige koude medicijnen over de toonbank de symptomen van een bezorgdheidswanorde kunnen verergeren. Controle met uw arts of apotheker alvorens om het even welke extra geneesmiddelen te nemen.

De studies tonen aan dat de kalmeringsmiddelen in het behandelen van depressie efficiënt zijn geweest. Een type van geneeskunde geroepen selectieve serotonine reuptake inhibitors (SSRIs) wordt vaakst voorgeschreven door artsen. In „besprekings“ therapie, spreken de patiënt en de therapeut over het de de de ervaringen, verhoudingen, gebeurtenissen, en gevoel van de patiënt. Twee van de benaderingen efficiënt die worden gevonden om te zijn om depressie te behandelen zijn interpersoonlijke therapie en cognitieve gedragstherapie.

Als u, of iemand u kent, symptomen van bezorgdheid hebt, is een bezoek aan de familiearts gewoonlijk de beste plaats om te beginnen. Een arts kan helpen bepalen of de symptomen aan een bezorgdheidswanorde, één of andere andere medische voorwaarde, of allebei toe te schrijven zijn. Vaak, is de volgende stap in het krijgen van behandeling voor een bezorgdheidswanorde verwijzing aan een geestelijke gezondheidsberoeps.

Herinner me, niettemin, dat wanneer u een gezondheidszorgberoeps dat u tevreden bent met vindt, twee van u als groep samenwerken. Samen zult u een plan kunnen ontwikkelen om uw bezorgdheidswanorde te behandelen die medicijnen, cognitief-gedrags of andere besprekingstherapie, of allebei kan impliceren, zoals aangewezen.

Als hartkwaal en diabetes, is de hersenenwanorde complex en vloeit waarschijnlijk uit een combinatie genetische, gedrags, ontwikkelings, en andere factoren voort.

Door meer over hersenenschakelschema te leren betrokken bij vrees en bezorgdheid, kunnen de wetenschappers nieuwe en specifiekere behandelingen voor bezorgdheidswanorde kunnen bedenken. Bijvoorbeeld, someday kan het mogelijk zijn om de invloed van de het denken delen van de hersenen op amygdala te verhogen, waarbij de vrees en bezorgdheidsreactie wordt geplaatst onder bewuste controle.

Bovendien met nieuwe bevindingen over neurogenesis (geboorte van nieuwe hersenencellen) door het leven, misschien zal een methode worden gevonden om de groei van nieuwe neuronen in het zeepaardje in mensen met post-traumatische spanningswanorde te bevorderen.

De efficiënte behandelingen voor elk van de bezorgdheidswanorde zijn ontwikkeld door onderzoek. In het algemeen, zijn twee soorten behandeling beschikbaar voor een bezorgdheidswanorde — - medicijn en specifieke soorten psychotherapy (soms genoemd „besprekingstherapie“). Beide benaderingen kunnen voor de meeste wanorde efficiënt zijn. De keus van één of andere, of allebei, hangen van de van de arts voorkeur van de patiënt en, en ook van de bijzondere bezorgdheidswanorde af. Bijvoorbeeld, slechts is psychotherapy gevonden voor specifieke fobieën efficiënt. Wanneer het kiezen van een therapeut, zou u moeten te weten komen of de medicijnen indien nodig beschikbaar zullen zijn.

Als u eerder voor een bezorgdheidswanorde bent behandeld, voorbereidingen getroffen om de arts te vertellen welke behandeling u probeerde. Als het een medicijn was, wat was de dosering, was het geleidelijk aan steeg, en hoe u duurde het lang? Als u psychotherapy had, welke soort was het, en hoe vaak woonde u zittingen bij? Het gebeurt vaak dat de mensen geloven zij bij behandeling „hebben ontbroken“, of dat de behandeling hen heeft ontbroken, toen in feite het nooit een adequate proef werd gegeven.

Definities en termijnen

Bezorgdheid

• Een staat van uneasiness en vrees, zoals over toekomstige onzekerheden.


• Zorg of spanning in antwoord op echte of ingebeelde spanning, gevaar, of gevreesde situaties. De fysieke reacties zoals snelle impuls, het zweten, het beven, de moeheid, en de zwakheid kunnen bezorgdheid begeleiden.

De wanorde van de bezorgdheid

• Een psychiatrische wanorde die de aanwezigheid van bezorgdheid impliceert die zo intens of zo vaak aanwezig is dat het moeilijkheid of nood voor het individu veroorzaakt.


• Om het even welk van diverse wanorde waarin de bezorgdheid of de primaire storing is of het resultaat van het confronteren van een gevreesd situatie of een voorwerp is; zij omvatten obsessive-compulsive wanorde en posttraumatic spanningswanorde.

Vrees

• De vrees is een onplezierig gevoel van waargenomen risico of gevaar, of het echt of ingebeeld is.

Depressie

• In psychiatrie, een symptoom van stemmingswanorde die door intens gevoel van verlies wordt gekenmerkt, droefheid, hopelessness, mislukking, en verwerping.

Geestelijke gezondheid

• Een staat van emotioneel en psychologisch welzijn waarin een individu zijn of haar cognitieve en emotionele mogelijkheden gebruiken, in de maatschappij kan functioneren, en de gewone eisen van het dagelijkse leven ontmoeten.


• De psychologische staat van iemand wie op een bevredigend niveau van emotionele en gedragsaanpassing functioneert.

Spanning

• Een staat van extreme moeilijkheid, druk, of spanning.


• Een fysieke en psychologische reactie die uit wordt blootgesteld aan de vraag of een druk voortvloeit.

Look around, touch life!